Μάθηση με τη μέθοδο Project – Project based learning

Η μάθηση με τη μέθοδο project είναι μια μέθοδος διδασκαλίας στην οποία οι μαθητές αποκτούν γνώσεις και δεξιότητες καθώς εργάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα για να ερευνήσουν και να απαντήσουν σε μια αυθεντική, ενδιαφέρουσα και περίπλοκη ερώτηση, πρόβλημα ή πρόκληση. Τα βασικά στοιχεία του σχεδιασμού της εργασίας είναι:

• βασικεσ γνωσεισ, κατανοηση και δεξιοτητεσ επιτυχιασ – Το έργο επικεντρώνεται στους στόχους μάθησης των μαθητών, συμπεριλαμβανομένου του περιεχομένου που βασίζεται σε πρότυπα και δεξιότητες, όπως η κριτική σκέψη / επίλυση προβλημάτων, η επικοινωνία, η συνεργασία και η αυτοδιαχείριση.
• ενδιαφερον προβλημα ή΄ ερωτηση – Το έργο πλαισιώνεται από ένα σημαντικό πρόβλημα για επίλυση ή μια ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί, στο κατάλληλο επίπεδο πρόκλησης.
• συνεχης ερευνα -Οι μαθητές ασχολούνται με μια αυστηρή και εκτεταμένη διαδικασία αναζήτησης ερωτήσεων, εξεύρεσης πόρων και εφαρμογής πληροφοριών.
• αυθεντικοτητα – Το έργο παρουσιάζει το περιβάλλον πραγματικού κόσμου, τα καθήκοντα και τα εργαλεία, τα πρότυπα ποιότητας ή τον αντίκτυπο – ή μιλάει για τις προσωπικές ανησυχίες, τα ενδιαφέροντα και τα ζητήματα των μαθητών στη ζωή τους.
• φωνη και επιλογη του μαθητη – Οι μαθητές παίρνουν ορισμένες αποφάσεις σχετικά με το έργο, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο δουλεύουν και τι δημιουργούν.
• αναστοχασμος – Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί αναστοχάζονται τη μάθηση, την αποτελεσματικότητα των ερευνών τους και τις δραστηριότητες του έργου, την ποιότητα της εργασίας των μαθητών, τα εμπόδια και τον τρόπο αντιμετώπισης τους.
• κριτικη & επαναληψη – Οι μαθητές δίνουν, λαμβάνουν και χρησιμοποιούν ανατροφοδότηση για να βελτιώσουν τη διαδικασία και τα προϊόντα τους.
• δημοσιοποιηση – Οι μαθητές κάνουν το έργο τους γνωστό, εξηγώντας, προβάλλοντας και / ή παρουσιάζοντάς το σε άτομα πέρα ​​από την τάξη.

Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Project-based_learning

To get a visual idea of it, use this video

SQ3R

Αυτή η μέθοδος συμβάλλει στην απομνημόνευση περιεχομένου δύσκολων κειμένων. Εξηγήστε τη μέθοδο (με τη βοήθεια ενός προετοιμασμένου metaplan) στους συμμετέχοντες και εφαρμόστε αυτή τη μέθοδο μαζί τους (με ένα κείμενο της επιλογής σας). Για να επεξεργαστείτε ένα κείμενο, συνιστούμε τα παρακάτω πέντε βήματα:

Έρευνα (αποκτήστε μια επισκόπηση): εξοικειωθείτε με τις βασικές πληροφορίες του κειμένου (πίνακας περιεχομένων, επικεφαλίδες, συγγραφείς, περιλήψεις κ.λπ.). Αυτό βοηθάει γρήγορα να αποκτήσετε μια επισκόπηση του περιεχομένου.

1. Ερώτηση (ερωτήσεις): Το κείμενο διερευνάται μέσω κεντρικών ερωτήσεων, π.χ. ποιες πληροφορίες χρειάζομαι; Γνωρίζω ήδη το θέμα του κειμένου; Τι επιπλέον πληροφορίες λαμβάνω σε αυτό το κείμενο; Πώς διαφέρει αυτό το κείμενο από τις προηγούμενες γνώσεις μου;
2. Διαβάστε: Το κείμενο πρέπει να διαβάζεται με συγκεντρωτικό τρόπο. Σημαντικά κείμενα θα πρέπει να σημειώνονται / υπογραμμίζονται ή να παρέχονται με ειδοποιήσεις στις άκριες.
3. Αναφέρετε: Το κείμενο θα επαναληφθεί κατά κεφάλαιο ή κατά παράγραφο, προφορικά ή γραπτώς.
4. Επανεξέταση (επανάληψη): Με την τελευταία επανάληψη, τα επιμέρους αποτελέσματα θα πρέπει να συνδυαστούν σε ένα συνολικό αποτέλεσμα.

source: https://en.wikipedia.org/wiki/SQ3R

PQRST

«  Τι μπορεί να κάνει;

Η μέθοδος έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την κατανόηση του αναγνώστη και την ικανότητά του / της να ανακαλεί πληροφορίες. Με άλλα λόγια, ο αναγνώστης είναι πιθανότερο να μάθει και να μάθει περισσότερα για το υλικό που διαβάζει. Αν χρησιμοποιείτε αυτήν τη μέθοδο, η ανάγνωση δεν θα είναι σπατάλη χρόνου.

«  Πώς λειτουργεί;

Σε αυτή τη μέθοδο ακολουθείτε πέντε βήματα – Προεπισκόπηση, Ερώτηση, Ανάγνωση, Αυτοεπανάληψη και Εξέταση (PQRST). Τα μεσαία τρία βήματα ισχύουν για κάθε τμήμα ενός κεφαλαίου ενώ το πρώτο και τελευταίο βήμα ισχύουν για το ίδιο το κεφάλαιο. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι πολλά βιβλία καταρτίζονται κατά τρόπο που καθιστά τη μέθοδο αυτή εύκολη στην εφαρμογή, χρησιμοποιώντας ένα εισαγωγικό απόσπασμα και ερωτήσεις στο τέλος.

«  Τι πρέπει να κάνω;

1. προεπισκοπηση. Πρώτα απ ‘όλα, προεπισκόπηση όλου του κεφαλαίου – διαβάστε το όλο γρήγορα, ώστε να ξέρετε τι πρόκειται να καλύψετε. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να διαβάσετε το κεφάλαιο εισαγωγής, να δείτε τις επικεφαλίδες, να διαβάσετε τις εισαγωγές ενότητας και να δείτε τα στοιχεία. Στη συνέχεια, διαβάστε την περίληψη στο τέλος του κεφαλαίου (συνήθως σας λέει τι έχετε μάθει σε αυτό το κεφάλαιο).
2. ερωτηση. Καθώς διαβάζετε κάθε τμήμα, ξεκινήστε ρωτώντας τον εαυτό σας «τι πρέπει να μάθω σε αυτή την ενότητα». Αυτό βοηθά τον εγκέφαλό σας να συγχρονιστεί με το θέμα που συζητείται.
3. αναγνωση. Επιτέλους, μπορείτε να διαβάσετε αυτή την ενότητα. Κάντε το προσεκτικά, σκεφτείτε το νόημα και συσχετίστε το με άλλα πράγματα που γνωρίζετε για αυτό και παρόμοια θέματα. Κάντε κάποια υπογράμμιση ή επισήμανση των λέξεων-κλειδιών. Μην το παρακάνετε! Αν θέλετε να πάρετε σημειώσεις, διαβάστε πρώτα ολόκληρη την ενότητα και στη συνέχεια την συνοψίζετε.
4. αυτοεπαναληψη. Μόλις τελειώσετε την ανάγνωση, σκεφτείτε πάλι ποιες ήταν οι κύριες ιδέες που μάθατε. Δοκιμάστε και επαναλάβετε μερικές από αυτές τις πληροφορίες δυνατά (εκτός εάν βρίσκεστε στο MRT ή στη βιβλιοθήκη). Ελέγξτε πίσω το κείμενο και σημειώστε τα πράγματα που ξεχάσατε. Βεβαιωθείτε ότι δεν τα ξεχάσατε επειδή δεν τα έχετε μάθει. Μόνο τότε προχωρήστε στην επόμενη ενότητα και ξανά στην Ερώτηση.
5. εξεταση. Τώρα λοιπόν έχετε ολοκληρώσει το κεφάλαιο (ή μια σημαντική ενότητα αν το κεφάλαιο περιέχει μεγάλες ανόμοιες ενότητες). Εξετάστε τον εαυτό σας και ελέγξτε όλο το υλικό. Εάν κάνατε σημειώσεις, διαβάστε τις. Σκεφτείτε τη συνάφεια αυτών που μάθατε και πώς αυτά συνδυάζονται. Επαναλάβετε ξανά τις περιλήψεις κεφαλαίων. Παρόλο που έχετε μόλις διαβάσει το κεφάλαιο, τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να εξετάσετε τον εαυτό σας.

source: https://de.wikipedia.org/wiki/Lesestrategie

https://en.wikipedia.org/wiki/Study_skills#Reading_and_listening

Μελλοντικό εργαστήρι (Future workshop)

Η έννοια των Μελλοντικών Εργαστηρίων πηγαίνει πίσω στις ιδέες του Robert Jungk για το πώς θα εμπλέξουν τους ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα από τις πολιτικές αποφάσεις στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε Μελλοντικά Εργαστήρια: Πώς να δημιουργήσετε επιθυμητά μέλλον, από τους Robert Jungk και Norbert Mullert (Ινστιτούτο Κοινωνικών Εφευρέσεων, Ηνωμένο Βασίλειο, 1987). Ενώ οι συγγραφείς βλέπουν την εφαρμογή αυτής της μεθόδου σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, οι ίδιοι επικεντρώνονται στο έργο τους κυρίως στις κοινότητες και στις ομάδες πολιτικής δράσης.

«  Τι είναι;

Ένα μελλοντικό εργαστήριο είναι μια μέθοδος σχεδιασμού και διαμόρφωσης του μέλλοντος: βοηθά στην εξεύρεση αιτιατών, στη δημιουργία ενός οράματος και στον καθορισμό στόχων. Αυτό απαιτεί δύο συνεδρίες 3 ωρών. Τα αποτελέσματα αναφέρονται μεταξύ των συνεδριών και το τελικό αποτέλεσμα συζητείται σε συνεδρία αναστοχασμού μεταξύ όλων των εταίρων του προγράμματος.

«  Πώς χρησιμοποιείται;

Τα εργαστήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμμετοχικές αυτοαναστοχαστικές μεθόδοι συλλογής δεδομένων και υποστήριξης του οργανισμού στη διαδικασία αλλαγής.

Η μέθοδος του μελλοντικού εργαστηρίου αποτελείται από τρία στάδια:

«  Φάση κριτικής:

Σχεδιασμένο να εξηγεί συγκεκριμένα ζητήματα και προβλήματα / να παράγει μια κριτική κατανόηση του προβλήματος

Βήματα:

• Συλλογή σημείων κριτικής (με γραπτές κάρτες / ιδεοθύελλα)
• Συστηματοποίηση (ομαδοποίηση) σε πίνακα
• Αξιολόγηση, συμπύκνωση, εντατικοποίηση, προτεραιότητες

«  Φάση φαντασίας:

1. Φανταστική εισαγωγή (διαλογισμός, εργασία, βόλτες …)
2. Μετατρέψτε τα σημεία κριτικής στο αντίθετο (από κακό στο καλό) ως σημεία εκκίνησης
3. Συλλογή ιδεών (εγγραφή του εγκεφάλου)
4. Προετοιμασία και εκτέλεση ενός παιχνιδιού ρόλων, μύθου, αναφοράς, ζωγραφικής, παραμυθιού σε μια φανταστική ιστορία (ως ομαδική εργασία)
5. Μια κοινή ανάλυση αυτών των επιδόσεων όσον αφορά τις καλές λύσεις / ιδέες
6. Απόσπασμα, γράψτε μια «αποθήκευση ιδέας» σε έναν πίνακα

«  Φάση εφαρμογής:

• Αξιολογήστε τις έννοιες της «αποθήκευσης ιδεών» σε σχέση με ρεαλιστικές συνθήκες και βέλτιστη προσαρμογή (μέθοδος PM)
• Βάλτε πιο συγκεκριμένους όρους, τις καταλληλότερες έννοιες (ομαδική εργασία)
• Επιλέξτε την καλύτερη
• Δημιουργήστε ένα σχέδιο δράσης: Ποιος κάνει τι, πού, πότε και πώς;

«  Τι λέει;

Τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται ως μία πηγή δεδομένων για την παραγωγή της αξιολόγησης και την πρόβλεψη εργαλείου / μεθόδου για τη διαχείριση χώρων εργασίας των παραγωγικών γνώσεων των χώρων εργασίας. Υποδεικνύει την εμπειρία των χρηστών και λειτουργεί επίσης ως μέθοδος υποστήριξης για την προσαρμογή των εργαζομένων σε νέες καταστάσεις.

source: https://en.wikipedia.org/wiki/Future_workshop

Μέθοδος Loci

Αυτή η τεχνική είναι τόσο παλιά όσο και η αρχαία δημοκρατία: η μέθοδος των τόπων, που χρησιμοποιούνταν από τους Έλληνες και Ρωμαίους γερουσιαστές για να κάνουν τις ενθουσιώδεις ομιλίες τους μπροστά στη γερουσία. Έγινε απαγόρευση χρήσης κάθε είδους σημειώσεων, γι ‘αυτό χρησιμοποίησαν αυτή τη λαμπρή τεχνική για να αλλοιώσουν τη μνήμη τους. Ρητορικές ιδιοφυίες όπως ο Κικέρωνας περνούσε από τα παλάτια, τους κήπους και κάθε άλλου είδους τόπων (λατινικά: loci) και απομνημόνευε τη σειρά κάθε αντικειμένου στην ομιλία τους.

Για να θυμούνται μια ομιλία, τη διαιρούσαν σε κομμάτια και δημιουργούσαν σύμβολα για κάθε κομμάτι. Στη συνέχεια έβαζαν αυτά τα σύμβολα στους διαφορετικούς τόπους. Για να τα θυμηθούν, απεικόνιζαν το μονοπάτι και πήγαιναν από τον ένα σταθμό στον άλλο, όπου θυμούνταν τα σύμβολα και τα μεταφράζουν ξανά στην ομιλία. Σύμφωνα με τον Κικέρωνα στο “De Oratore”, η μέθοδος του τόπου εφευρέθηκε από τον Έλληνα ποιητή Σιμωνίδη περίπου το 500 π.Χ.:

Αυτό που έκανε ο Σιμωνίδης είναι εύκολο να αναπαραχθεί, αφού η απομνημόνευση μιας διαδρομής από το Α στο Β με λεπτομέρειες ήταν κάποτε μέρος της στρατηγικής επιβίωσης της ανθρωπότητας. Ο καθένας μπορεί να το δοκιμάσει με αυτόν τον τρόπο: Κλείστε τα μάτια σας και θυμηθείτε τα αντικείμενα στο δωμάτιό σας. Θα ξέρετε ακριβώς πού είναι το κρεβάτι σας, ο καναπές σας, το τραπέζι σας και ο υπολογιστής σας. Φανταστείτε να βγείτε έξω από το δωμάτιό σας – μπορείτε να δείτε τον διάδρομο και τα άλλα δωμάτια; Μπορείτε να φύγετε από το σπίτι και να περιπλανηθείτε στον κήπο σας; Ίσως μπορείτε να μεταβείτε στον χώρο εργασίας σας και να δείτε το γραφείο σας. Μόλις ανακαλύψατε τη μέθοδο των τόπων!

Γιατί είναι τόσο ισχυρή η μέθοδος των τόπων; Από τη μία πλευρά χρησιμοποιεί τη φυσική μνήμη για τοποθεσίες. Ακόμα κι αν ένας πελάτης έχει την αίσθηση να χάσει εύκολα τον προσανατολισμό του, μπορεί να θυμάται το δωμάτιο του με τις λεπτομέρειες του. Από την άλλη πλευρά, παρέχει μια λογική σειρά. Ο πελάτης πρέπει απλώς να περπατήσει μέσα από το δωμάτιο δεξιόστροφα ή αντίθετα προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού και όλα τα αντικείμενα θα είναι με συγκεκριμένη σειρά.

Κάθε διαδρομή που θα δημιουργηθεί με αυτήν τη μέθοδο, ονομάστε την μονοπάτι. Πρόκειται για ένα κομμάτι που αντιπροσωπεύει τον πιο εύκολο τρόπο πλοήγησης μεταξύ μιας προέλευσης και ενός προορισμού. Κάθε φορά που χρησιμοποιείται, γίνεται ισχυρότερο και μεγαλώνει. Ένας αθλητής μνήμης χρησιμοποιεί τα μονοπάτια του ξανά και ξανά.

«  Βήμα 1 – Επιλέξτε τοποθεσία

Για να χρησιμοποιήσετε αυτήν την τεχνική, ζητήστε από τον πελάτη να επιλέξει την πρώτη του τοποθεσία. Μπορεί να είναι οπουδήποτε επιθυμεί, αλλά ο πελάτης θα πρέπει να επιλέξει αυτό που γνωρίζει καλύτερα για το πρώτο μονοπάτι. Αυτό θα μπορούσε να είναι το δικό του δωμάτιο, το δικό του διαμέρισμα, το σπίτι ή ο χώρος εργασίας του. Εάν ένας πελάτης επιθυμεί, μπορεί επίσης να δημιουργήσει ένα φανταστικό μονοπάτι. Αλλά είναι πιο δύσκολο να απομνημονεύσει στην αρχή, οπότε θα ήταν καλύτερο να επιλέξει πρώτα μια πραγματική τοποθεσία.

«  Βήμα 2 – Καθορίστε τα σημεία πορείας

Όταν οι πελάτες επιλέγουν την πρώτη τοποθεσία, πρέπει να ορίσουν όλα τα αντικείμενα που θέλουν να χρησιμοποιήσουν ως σημεία διέλευσης στην πορεία τους. Τα σημεία πορείας θα είναι οι σταθμοί που ο πελάτης πρέπει να περάσει, κάθε φορά που απομνημονεύει κάθε είδους πληροφορία με αυτά. Ο αριθμός των σημείων διέλευσης θα καθορίσει τη διάρκεια της διαδρομής και με αυτό τον τρόπο την ποσότητα των πληροφοριών που μπορεί να αποθηκεύσει ο πελάτης. Ένα δωμάτιο μπορεί εύκολα να περιλαμβάνει είκοσι σημεία. Προτείνω ότι η πρώτη διαδρομή του πελάτη θα πρέπει να έχει περίπου 10 σταθμούς. Εάν ακολουθήσετε ορισμένους κανόνες, η διαδρομή θα γίνει πιο αποτελεσματική. Αλλά αυτοί οι κανόνες είναι απλώς μια κατευθυντήρια γραμμή – μπορείτε να τους παραβείτε όποτε θέλετε. Δεδομένου ότι κάθε πελάτης έχει διαφορετικό μυαλό και διαφορετικές αρέσκειες, ίσως χρειαστεί να αλλάξετε τους κανόνες ώστε να ταιριάζουν με την προσωπικότητα του πελάτη.

Μια περιγραφή διαδικασίας για τον πελάτη μπορεί να μοιάζει με:

• Φανταστείτε τα σημεία διαδρομής σας με κάθε λεπτομέρεια
• Επιλέξτε τα σημεία τα οποία σκέφτεστε αρχικά – είναι στις περισσότερες περιπτώσεις τα καλύτερα
• Διατηρήστε μια συγκεκριμένη σειρά του τρόπου με τον οποίο περπατάτε το μονοπάτι (δηλ. δεξιόστροφα)
• Χρησιμοποιήστε παρατηρήσιμα σημεία κάθε 10 βήματα για να δημιουργήσετε κατάλληλα τμήματα
• Μην φτιάχνετε μικρά τα σημεία πορεία σας (δηλ. μολύβι)
• Μην φτιάχνετε τα σημεία σας πολύ μεγάλα (δηλαδή σπίτι)
• Μην τα τοποθετήσετε πολύ κοντά μεταξύ τους
• Μην τα τοποθετήσετε μακριά το ένα από το άλλο
• Μη χρησιμοποιείτε παρόμοια σημεία διέλευσης στην ίδια διαδρομή

«  Βήμα 3 – Απομνημονεύστε το μονοπάτι

Εφόσον οι πελάτες γνωρίζουν ήδη την τοποθεσία και ολοκλήρωσαν τον καθορισμό των σημείων διέλευσης, θα είναι πολύ εύκολο να απομνημονεύσουν τη νέα διαδρομή. Ζητήστε από τον πελάτη να προσπαθήσει να την ανακαλέσει με τη φαντασία του. Αν ο πελάτης χάσει μερικά σημεία, ζητήστε του να προσπαθήσει να φανταστεί τον εαυτό του περπατώντας μέσα από το μονοπάτι και να μετρήσει κάθε ένα σημείο σε αυτό. Κάνοντας αυτό επανειλημμένα, ο πελάτης θα ενισχύσει το μονοπάτι του κάθε φορά. Μετά από λίγο μπορείτε να αυξήσετε δραματικά την ταχύτητα: Με έναν καλά εκπαιδευμένο πελάτη στην πορεία δεν θα χρειαστεί περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο για κάθε σημείο. Αυτή η διαδικασία είναι γρήγορη και φυσική.

«  Βήμα 4 – Χρησιμοποιήστε το!

Με το νέο μονοπάτι, οι πελάτες μπορούν να συσχετίζουν πληροφορίες όπως λέξεις με κάθε σημείο πορείας. Θα βοηθήσει να θυμηθεί τη σωστή σειρά και μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά για διαφορετικούς σκοπούς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πελάτες ξεχνούν φυσικά τις ενώσεις τους μετά από λίγο, αν δεν ανακεφαλαιώσουν ξανά. Αυτό συμβαίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα και εξαρτάται από τη μνήμη του πελάτη.

source: https://en.wikipedia.org/wiki/Art_of_memory

https://en.wikipedia.org/wiki/Method_of_loci

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License

The European Commission support for the production of this publication does not constitute an endorsement of the contents which reflects the views only of the authors, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.